چراغ سوسکی…!

جاده سیمان داشتم میرفتم دیدم یه پیرزن بنده خدا تو آفتاب داره میره گفتم سوارش کنم ثواب داره….! وایستادم یه بوق زدم اومد سوار شد در رو که بست خوب بسته نشد…! منم پیاده شدم در رو محکم زدم به هم ….! وقتی سوار شدم درها رو قفل کردم که نکنه یه وخ بیفته برامون درد سر بشه….! تا در رو قفل کردم حاج خانومه گفت: مِخی مُوره بُلند کُنی…؟

گفتم نه بابا این چه حرفیه حاج خانم….!گفت: پس بِره چی دراره قُفل کِردی…؟ حُکمَن مِخی مُوره بُلند کُنی…!

گفتم: بلند کنم که چیکار کنم…؟ گفت: خُب بِلا سَرُم بیاری دیگه…!

گفتم:اینکاره نیستم حاج خانم…محض رضای خدا سوار کردم…!گفت: ایکاره نیستی یا نِمِتِنی…؟ خب بگو نِمتِنُم خِلاص…! خِجالت که نِدِره بیچه جان…!! خیلیا هستن که بُخار مُخار نِدِرَن تویَم یَکیش…!

گفتم : شما فکر کن من بُخار مُخار ندارم…! گفت: حیف ای ماشین دست تو آدم بی بخار…پُس گو خوردی مُوره سِوار کِردی سِنده شَب مُونده…! وِستا ماخام پیاده بُرُم…! هَمه ره برق میگیره ماره چراغ سوسکی…! وایمِستی یا جِغ بِزنُم چُسماره…! با تویُوم شغال….!!

…………………………………………………………………………………………………………

( دیگه گه بخورم کسی رو محض رضای خدا سوار کنم….گه…!)

سنگ قبر

یه سنگ قبر خوشگلی برای خودم درست کنم بذارم توی اتاقم….! یه کفن جنس خوب هم بگیرم بدم روش شاهنامه بنویسن…..!! بعد چند تا از نوشته های خودم رو بصورت کتاب دربیارم بذارم سر قبرم که هر کسی میاد بجای کتاب دعا اونها رو بخونه و هی بزنه روی پاش بخنده بگه عجب کُره خَری بودی ها مَشدی….!! بعد هر شب جمعه یه شمع روی سنگ قبرم روشن کنم و یک جعبه خرمای درجه یک هم بذارم  کنارش و بشینم هی اشک بریزم برای خودم….! یه شیشه پاک کن هم بگیرم هی فِس فِس بزنم روی سنگ قبر و هی دستمال بکشم بگم خدا رَحمَتِت کنه مرد…چقدر آقا بودی…!!

بعد عیال یک لیوان چایی بیاره اونم بشینه دوقطره اشک بریزه بعد من نگاش کنم یهو دلم بترکه منم های های گریه کنم….!! بعد که کمی سبک شدم اونوخ دوتا خرما بردارم با چایی بخورم فاتحه ای بخونم و روی سنگ قبرم رو بپوشونم تا شب جمعه دیگه….! )

شبکه مویوتو…!!

_ نِگا خواهر ای دختر عِفَت خانم چبجوری مِرقصِه…! خودِشه عین چوله غِزَک دُرُست کرده عین عَلی وَرجَک هی مِپره هوا…! مَگه رقص ایجوریه…؟ ما چیجوری مِرقصیدِم اینا چیجوری مِرقصَن…!!

_ ای خواهر جان هر چیزی هَمو قدیمیش خوبه…! عروسی مِیمِنَت خانم یادِتایه شما…؟ مُطرب آوُرده بودَن …؟ مادر اَصغر آقا خدابیامُرز مُوره هَمونجِه نِشون کِرد …! یَک شِلیته مَخمَل عَنّابی تَنُم کِرده بودُم با یَک بُلیز ژرژت آبی مِرقصیدُم…! آوازه خون آورده بودَن از آغاسی مُوخوندِگ مُگفت: دُختر آبادانی چه سَبزِیو مامانی….مویَم هِی قِر مِدادُم….هِی قِر مِدادُم…!! چی شاباشی گیریفتُم اوشَب…! یادش بخیر…! خدابیامرز بی بی جانُم هَمو شب مُوره صِدا کِرد تو مُطبَخ گوشُمه گیریفت گفت مَگه عروسی باباتِه که هَمچی قِر مِدی عایشه خانُم…! مویَم یَک چیشّی گفتُم دَّر رَفتُم دوبَره آمَدُم رقصیدُم….ای جِوونی…کوجایی…؟

_ اَلپَری بودی ها اَقدَس خانُم….؟ یادِته میامَدی خانِه ما به تِلفیزیون نِگا کِردَن…؟

_ ها بابا……….اِقَد هِی آمَدُم اونجه تا یَک شب دیدُم اَصغر آقا تِلفیزیون خِریده…! اَزینا که دَرش قُفل مِرَفتِگ….آر تی آی …! گفت دیگه حَق نِدِری بِری خانه کاظم آقا ….بیشین خانه تِلفیزیون نِگا کُن….! مُویَم تُخمه خَربِزه تَف مِدادُم شب که آصغر آقا میامَد مِنشَستِم به تِلفیزیون نِگا کِردَن….تازه او وَقت شَب سریالاش شروع مِرَفتِگ….! شما از خانه قَمَر خانُم یادِتایِه…؟

_ اِی ها….مُراد برقی بودِگ…! صَمَد آقا…تلخ و شیرین….!! شیرینش رَفتُ تَلخِش مُوندِگ…! اِی دادُ بیداد…!

_ حالا تا تِلفیزیونه وامُکُنی شیخ میبینی….ای کانال شیخ…او کانال شیخ…! آدم دِلشورای تِلفیزیون مِره…! مُو که هم چند وقته تا چشمُم به هَمی شیخا میُفتِه دِلُم آشوب مِره….! او زمان یک شیخ بود که پیشنماز مِسجِد بودِگ….شیخ اَحمَد خدابیامُرز…! حالا هم عین مور و مِلَخ شیخ رختِه …! اّدَم دِلش وارِضا مِره…!

_ ما که خواهر جان چند وقته توبِه کِردِم ای تِلفیزیونه نِگا نِمُکُنِم…! هَمی جواد یَک دَر قابلِمِه گذاشته روبوم مِگه ای دیشه…!! هَمی کانالای خارجه میگیره مُنتِها عین خودِما حَرف مِزنَن…! شُما نِدِرن….! خُرَم سُلطانِه نِمیبینن…؟

_ اِی چِره خواهر جان…!! اَگه هَمی خُرم سلطانُ ماچ و عِشقُ نِمدِنُم هَمی زنِکه ساری تاک نِبود که دِق کِرده بودُم تا حالا…!! مُو هَم فقط هَمی کاناره جِم ره میبینُم با هَمی مُویوتو….!!

……………………………………………………………………………………………………………………….

چوله غزک= مترسک سر جالیز

علی ورجک= ادمکی عروسکی که بالا پایین میجست

مطرب= ساز زن

نشون کرد= انتخاب کرد برای پسرش

شلیته= دامن

مُطبَخ= در اصل مَطبَخ که یعنی اشپزخانه

اَلپَر= آتش پاره

دلشورا= حرف تنفر و انزجار

دلم اشوب مره= حالم بد میشه

دلش وارضا مِره= جرفی در جهت نارضایتی و مخالفت

دختر ملوس خانم…!!

_ ای خواهر جان دَست رو دِلُم نَذار …..مُو هَم هیچ غُصتِه ای نِدِرُم اِلّا هَمی دختر که بِخ ریشُم موندِه….! یَک خَره سَگی هَم پیدا نِمِره دست ای واموندِه ره بیگیره بُبُره هر روز ریخت نَحسِشه نِبینُم….! چی بُگم خواهر چی بُگم….دَرد بی دَرمون که مِگن هَمیه خواهر….هَمیه…!!

_ راه دِره خواهر….راه دِره…! دُختر مَلوس خانم یادِته…؟ نِصبه صورَتِش دِماغ بود نِصبِش چِناق…!! ازدَر که میامَد تو اول دِماغِش میامَد تو بَعدِ دوسه دِقه چِناقِش…!! کونِش کَج بود پاشَم شَل مِزَد…! حرف نِمتِنیست بِزنه اِلّا وَقتی که تو مُستِراب بود اگه دَر مِزَدی فقط بِلَد بود بِگه اِهههه…!! یادِته کَچَلی داشت دَهَنشَم بوی اَنِ گربه مِداد…!! شوهر کِرد رَفت خانه بَخت…! بُگو کی گیریفتِش…؟ دکتر سُماقی که تو خارجه مَطّب دِره…!! باورت مِرّه…؟

_ نِکه باوَرُم نِمِره….! مُرده شور به او نِگاه نِمِکِرد زَن دُکتُر رَفتِگ…؟ او که ماخاست بُچُسه میرید که خواهر جان…دَهَنشِه که وامِکِرد زود مِرَفتَن دَره مُستِرابه مِبَستَن هواکِشاره روشن مِکِردَن که…!

_ بَععععله….باباش پینجا تِمَن داد به یک شِرکَتی بردَنِش بعد شیش ماه آوُردَنِش…اَزی رو به او رو رفته بود…!! دِماغِش اندازه نُخود رفته بود چِناقَم نِداشت….!! از شیکمِش وَرداشته بودن چُسبُندِه بودَن به کونِش….!! سولاخ کونِشَم دَرز گیریفته بودَن که موقع چُسیدن نِرینه دیگه…!! سینه هاشَم عین هَندِوَنه دِیمه….!! اَصَن یک چیزی مُگم یَک چیزی مُشنُفی خواهر…!! راه که مِرَفت هَمچی کونِشه تاب مِداد سینه هاش لُم لُم مِکِرد که بیا وُ بیبین…! مُگفتَن داف رفته…!!

_ناف رِفته…؟

_ ناف نه خواهر جان….داف…!! دیگه مُستراب نِمِرَفت که …مُگفت مَن توالت فرنگی نِبِشِه ریدَنُم نِمیه…؟ مُگفت فُرم کونِش به هَم میریزه اگه سَر مُستراب بیشینه….!! بعدِشَم هَمی دُکتر سُماقی گیریفتِش بُردِگ خارجه…! مِگن حالا به ماکارانی مِگه اِسپاگِتی به کباب دیگی اَم مِگه بیف اَصغر گانوف…!!

_ مُگم خواهر جان چند دادَن گفتی…؟ کَمتَرَم میگیرَن…هَمی آدرس هَمی شِرکَته کوجایه…! الان طِلا چَند رفته…خبر دِری شما…؟ بیمیره اِلهی به حَق پَنش تَن هَمی روحانی که آمد طِلا آرزون رَفت….بیمیره اِلهی…!!

عَمّه سیبیلو ….!!

امروز همسرم رفته بود نسترن رو برای کلاس اول ثبت نام کنه …. من هم بعدا به اون ملحق شدم و گویا کلاس اولی ها باید به چند اتاق مختلف میرفتند برای تست شنوایی و دید چشم و غیره…!

ورود به این اتاق ها برای والدین ممنوع بود و گویا اداره چند خانم جوان (مکتبی) رو برای انجام این تست ها به مدرسه فرستاده بود….! خلاصه نسترن به اتاق تست هوش رسید و رفت داخل…بعد از دوسه دقیقه اومد بیرون و دیدم لبخندی به لب داره….ازش پرسیدم چرا میخندی دخترم…؟ گفت: بابا جون اون خانومه سیبیل داشت…!! گفتم چی پرسید ازت…؟ گفت :من همش حواسَم به سیبیلش بود….خیلی بانمک بود…!

خانم سیبیلو برگه تست هوش دخترم رو تیک زده بود که ( آمادگی رفتن به کلاس اول رو نداره…!!)

قصد جسارت به خانمهای سیبیلو رو ندارم اما فکر میکنم برای کودکی که تازه میخواد وارد دبستان بشه این رویه درست نیست که اون رو تنهایی هُل بدَن داخل اتاقی که یک خانم سیاهپوش مَقنعه به سر سیبیلو اونجا نشسته…! روح و جسم دختر من و البته دخترهای کوچک دیگه بسیار لطیف و ذهن اونها پر از این نوع سوالها که مثلا چرا اون خانم سیبیل داره و اکبر اقا قصاب محل هم سیبیل داره….!

و در اخر هم اینکه حالا دختر من سیبیل اون خانم رو با نمک میدونست….! دوتا طفل معصوم دیگه ممکنه با دیدن اون خانم از ترس قالب تهی کنند و تصویری ناخوشایند از مدرسه در ذهن اونها نقش ببنده…از ما گفتن بود….!

تخم لق…!!

_حَج خانُم طاعاتِتا قبول حَق بِشه ایشالله…! اِلتماس دعا…!

_ ای حاج خانم جان ما که سعادت نِداشتِم اِمسال…! هَمی زیر دِلُم هَمچی تیر میکیشه میه بالا تا هَم مَغز سَرُم که مِرسه ول مُکُنه….واز دوبَره از هَمی زیر شیکَمُم تیر میکیشه میه بالا تا هم مغز سَرُم….! رفتُم دکتر شیش جور قرص رنگِ وارَنگ دِده….مِگه روزه بِره شُما سَمّه حاج خانُم…!!

_ مو که هرچی بچه ها مِگن نگیر نِنه….نَگیر…! وازَم کار خودُمِه مُکُنُم…! مُگم شما مِخِن روز آتیش جَهندَم جواب بِدن که هی مِگِن نگیر نگیر….! سندِه های شَب مُوندِه…!!

_ سعادت دِری خواهر جان…سعادت دِری…!

_ مگم راستی ای نِواسِه اَشرَف خانُم که ماخاست بیه خواستگاری دختر کوچیکه آمد یا نیامد…!!؟ از مو نِشنُفتِه بیگیر خواهر جان دختر نِدی به ای ها…! پِسره یَک جوریه…! موهاشِه از پوشت با کِش مِبِنده…خاک عالَم…!! یک روزَم دَم حاوُولی وِستادِه بودُم امد رَد رَفت سِلام نِکرد صداش کِردُم گفتُم بیا بیبینُم خیر نِدیده…! مگه شما نِواسِه اشرف خانم نیستی…! تا که سَرشه بالا کِرد دیدُم هَمچی اَبروهاشِه وَرداشته صورتِشه بَند اِنداخته که نزدیک بود هَمونجه تُف کُنُم تو صورتِش…! یک بویی یَم مِداد که صَد رَحمَت به بوی مُستِراب…!

دیروزَم دیدُم رَفت تو مِسجد گلمکانیا با خودُم گفتُم واز خوبه که نِماز ماخانه دیدُم نِه بابا….خیر سر باباش رَفت رید بعدِشَم سَرشِه عین گاب اِنداخت پویین رُفتِگ….اِنگار نِه اِنگار که دِرَن اَذون مِگن…!! پریروزَم دیدَنِش تو کوچه باغ سَنگی لِنگ ظُهر از تو کیفش یَک شیشه اب دراوُرده خورده …تازه اقاما مُگفت مُستِرابَم که مِره آب نِمیریزه کونِشه بوشوره…خدایا توبه…!

خُب مو بُرُم دیگه….. ماخام بِره اِفطار (چَربِ شیرین) دُرُست کُنُم با ای زعفرونای گیرون…..اِلتماس دُعا آبجی جان…..اِلتماس دعا…!! ها راستی….ایره یادُم َرَفت بُگم…!!! عِشرَت خانَم هَمسِده دیفال به دیفالِشا مُگفت بیچه که بودِه با دوچرخه خورده زمین تُخماش لَق رفته….به ما چیکار اَصَن….التماس دعا….

و ما چه غمگین بودیم که دست هایمان اینقدر کوچک است…!

بعد از چندین سال تصمیم گرفتیم با عیال بریم سینما….شاید بعد از ده سال….شایدم پونزده سال….! یادم نمیاد…! خلاصه گفتیم سینمای دیاموند بریم….بلیط گرفتیم برای (برفهای روی کاج) و رفتیم تو ….چقدر عوض شده بود این سینما…! خلاصه فیلم شروع شده بود و اقایی با چراغ قوه مارو راهنمایی کرد رفتیم نشستیم و فیلم رو دیدیم که هیچ چیزی نداشت الا بازی خوب مهناز افشار رو….! هیچ چیز سینما به من نچسبید الا گرمای دست همسرم که توی دستم بود…!

دلم تنگِ سینمای اون روزاست…راه که میرفتی زیر پات خِرچ خِرچ پوستای تخمه بود که نَرم میشُدَن و ناله میکردن ….! بوی خیارشور و کالباس مارتا دولا …/ بوی سیگار زر بابا…/ بوی جوراب و عرق تن ادما…/بوی عطرهای ارزان و صدای تریک تریک شکستن تخمه….! اصن سینما بدون تخمه که سینما نیست که….بدون ساندویچ کالباس….بدون پروفکان فیلم های اینده….!

آخ که چقدر ذوق داشت فیلم های امیر ارسلان نامدار یا فیلم های بیک ایمانوردی و بهروز و فردین و ناصر….! روی صندلی که مینشستی صدای فروشنده دوره گردی که جعبه چوبی به گردنش بود و تخمه و تنقلات میفروخت میومد ….! و ما ساندویچ هایی که مادر با گوشت کوبیده درست کرده بود و لایش سبزی و پیاز هم گذاشته بود میخوردیم و با یه قُلُپ اب میدادیمش پایین تا خرج بابا زیاد نشه و بازم بیارمون سینما….! بعد از ساندویچ هم نوبت تخمه های خربزه ای بود که مادر تَف داده بود و نفری یک مُشت بهمون میداد و ما چه غمگین بودیم که دست هایمان اینقدر کوچک است و دست های بابا بزرگ…!!

پرده سینما که باز میشد سرود ملی بود و عکس شاه که همه بلند میشدیم و بعد هم پُروفِکان فیلم های اینده که چفدر زیبا بود و بعد هم فیلم اصلی …..گنج قارون / قیصر / داش آکل / طوقی / حسن کچل….! و گاهی چقدر میخندیدیم و گاهی چقدر میترسیدیم و گاهی چقدر دعا میکردیم که قهرمان فیلم کشته نشود و گاهی هم اینقدر هیجانزده میشدیم که لگد به صندلی جلویی میزذیم و وقت خوردن ساندویچ انگشتمان را گاز میگرفتیم و اخ هم نمیگفتیم….و گاهی هم انقدر ذوق میکردیم که قهرمان فیلم با هر مشت یکنفر را ناک اوت میکند که کودکانه میخندیدیم و ای وَل میگفتیم( باریکِلا….باریکِلا )….!

انهایی که سینمای اون سالها رو ندیدند نمیتوانند درک کنند و انهایی که دیدند آه میکشند برای ان روزها که همه چی طعم خوبی داشت حتی زندگی….نمیخواهم گریه کنم به یاد آن روزها….نمیخواهم….! نگاهم نکن….نگاهم نکن…..!!

جاکِش توره چی به سیاست…؟

_چیه جوات جان تو لَکی بِرار….؟

_ هیچی دِداش…!

_ مرگ ما چیه…عاشق رفتی دِداش..آقات مُرده…؟

_ کاش عاشق رفته بودُم اَصخَر جان…!! کاش آقام مُرده بود….یَره خواهره مادر…!!

_ پس چی…؟ مرگ ما بگو دیگه…!

_ اوهو اوهو اوهو…فخخخخ………………………………….!!

_ گیریه مُکُنی جِوات….توره به اَبَلفَض بگو چیکار رفته…جان دِداش بگو…!

_ زاغ دُم سفیدُم اَصخَر جان…..زاغ دُم سفیدُم …!!

_ نگو که باخت دادی….؟

_ باخت دادُم بُقُران….باخت دادُم به اَبَلفَض…!!

_ وامُصیبَتا…واویلا…چطو دِل نِترکوندی جوات جان….! کِی…؟ به کی..؟

_ به اِسمال بَنگی….! سَر شرط بندی…!

_ شرط چی…؟

_ هیچی…! مو گفتُم قالیباف اول مِره او گفت هَمی شیخه چُسه چیه اِسمِش…هَمی خُنُکه که کیلید دستش میگیره…! روحانی…!

_ خُب…!

_ هیچی دیگه…گفت اگه قالیباف اول رَفت دوسِر ونیم بَنگ تَخته ای بده به ما….اگرَم روحانی برنده رَفت مو زاغ دُم سفیدُمه بِدِم بِهش….یَره خواهره مادر….! بُقران تَقَلُب رفته اَصخَر….به امام رضا تقلب رفته ….اوهو….اوهو…اوهو…فخخخخخخخخخ…!!

_ جاکِش توره چی به سیاست…؟

_ گه خوردم اَصخَر جان…گه خوردُم…! مو به هر کی گفتُم به کی رای مِدی گفت: قالیباف دِداش…!! هم یکی نگفت روحانی…! او جلیلی گوزه گفتن ها…! ولی هم یکی نگفت روحانی…! ننه خودم مگفت قالیباف بعد تو حوزه میبینم با او خط خرچنگ قورباغه نیویشه روحانی…! مگم ننه بره چی نیویشتی روحانی…؟ مگه ننه روحانی بیشه بیتره…! مِگه داییت گفته قالیباف با گازاَنبُر تُخم دانشجویاره مِکِندِه….!! خُب مِکِنده که مِکِنده…! خلبان نبود که بود…! چشماش سبز نبود که بود….! به سبد نِمُگفت چلوصافی که مُگفت…! بِچه طرقبه نبودکه بود…. یَره خواهره مادر….! اَصَن ماها عادت کِردِم دیگه….عادت کِردِم هی خَم بِرم تا شِیخا تَرتیب ماره بِدَن….یَره خواهره مادر…! ای شیخَه ره با کیلید تا دسته انداختن اخ هم نِگفتِم….تازه رَفتِم تو خیابونا رقصیدِم….یره وَضعِما خیلی خراب رفته اَصخَر جان…خیلی خراب رفته…!!

_ حالا مِخی چیکار کُنی…!

_ هیچی…الان ماخاستُم بُرُم هَمی دور فلکه صاحب الزمان یَک دوسیخ جیگر با یک نون سنگک بخورُم بعد بُرُم از رو زیست خاور خودُمه بِندازُم پویین…! مو طاقت ای رسوایی ره نِدرُم اَصخَر جان…ای زاغ دُم سفیدُم عین ناموسُم مِمانه….شَبا تو بَغَلُم نِبِشه خوابُم نِمُبُره…!اوهو اوهو اوهو…..فخخخ….!

_ پس واستا مو بُرُم هَمو مووایلُمه بیارُم …! دِداش فیلمِش بِشه کِلاس دِره….مِگن دَمِش گرم بخاطر عِشقِش خودِشه اِنداخت پویین….واستا آمَدُم….!! نِری ها…..

فیتزای پی پی نونی….!

_ دِداش فیتزاها چَنده…؟

_ پیتزای چی عزیزم…؟

_ هَمینا دیگه….مگه هَمینا فیتزا نیست…؟

_ چه نوع پیتزایی….؟ مخصوص…!گوشت و قارچ….پپرونی…!

_ ها هَمی پی پی نونی….چَنده…؟

_ سیزده تومن …!

_ سیزده هزار تِمَن….! یَره خواهره مادر….مگه چی دِره توش….! همیناره پَنش تَن سَرِ میلانِ ما مِدَن شیش تِمَن…!

_ ………………………!

_ مِدی دِداش شیش تِمَن که یکی بِده با یک فِپسی…!!

_ نه اقا جون….مقطوعه…!

_ دلار که آرزون رفته که ….!!

_ چه ربطی به دلار داره …؟

_ واجیبیلَم به دلار بَنده دِداش….ایره نِگا….!! الان مَظِمّه دلار چَنده دِداش….؟

_ نمیدونم اقا جون…!

_ یَره خواهره مادر….! حالا که آمده پویین خبر نِدری ها….صَرف نِمُکُنِه بِگی ها….! اگه الان رفته بود بالا که خوب خِبَر داشتی که…..یَره خواهره مادر….همه زرنگ رفتَن بِره ما….مو خودُم خَتمُم دِداش…!

_ بفرما اقا جون…..بفرما….!!

_ قربونت دداش….!!! حالا مِدی یا نِمِدی…؟ شیش و پونصَد حساب کن حالا ….جهندَم…!!

_کمتر نمیشه اقا….بفرمایید…!

_ ضِلَر مُکُنی دِداش ها….مگه هَمی فیتزا چی دِره توش….! اَصَن حرضَت عباسی شماها فقط پول جا میگیرن….!!

_ ……………………………………….!!

_ چی پَس مُگفتَن به روحانی رای بِدن آرزونی مِره….کُس شِعر بود….!

_ …………………………………!!

_ به جان خودُم اگه قالیباف رییس جمهور مِرَفت ای فیتزاها الان دِنه هزار تِمَن بود…..یَره خواهره مادر….اَقَلِکَم همشهری که بود که ….کُسخُلا رَفتَن به روحانی رای دادن…!مِرتِکه نِجِس….!! هَمچی بَدُم می یه اَزی شیخا که چی….! یَره چی گوشنَمه….!! کالباس مارتا دولا دِری دِداش…؟

_ نداریم….!!

_ هَمبِرگِرد چارنونه چی…؟

_ نداریم….!!

_ ای به هَم تُخم اَسب حَرضَت عباس که نِدری…..! اتوبوسای پَنش تَن کوجا وامِستَن….؟مُرُم هَم سَر میلان خُودما….! کو پولام….!! یَره خواهره مادر کو پولام….؟ پولام کُو…..اَی یَره……!!

ماجرای چینگ پسرم…!!

تو حس و حال خودم بودم و داشتم کامنت های اخرین پست رو میخوندم که جیغ علیرضا من رو از جا پروند….! گویا جایی از بدنش به ترک دوچرخه اش گیر کرده بود و هی گریه میکرد جیغ میکشید: چینگم گیر کرده…..چینگم گیر کرده…!! با عجله خودم رو رسوندم بهش و دیدم جلوی شلورارش به فنر نوک تیز تَرک دوچرخه گیر کرده….!

شلوارش رو که ازاد کردم کمی خندید و بعد اومد توی اشپزخونه شلوارش رو کشید پایین و سر دودولش رو گرفت بالا و یکدفعه جیغ کشید شروع کرد به گریه کردن….! دوباره بغلش کردم گفتم چی شد بابا جان….مادرش هم هراسون که چی شده بچه ام….! از بغلم که گذاشتمش پایین نشست روی زمین سر دودولش رو گرفت بالا لب ورچید گفت: سر چینگم سولاخ شده نیگا کن و عین ابر بهاری اشک ریخت…! گفتم آخه کُره خر اونجات از همون اول سولاخ بوده ولی مگه به خرجش میرفت….هی میگفت چینگم سولاخ شده…! با اینکه از دکتر و آمپول وحشت زیادی داره برای اینکه از گریه کردن دست برداره گفتم خب بیا ببرمت دکتر امپول بزنه تا خوب بشی…با تعجب قبول کرد و خواست بره لباس بپوشه که بهش گفتم بیا پماد بزنم خوب بشه….!

خلاصه سر دودولش رو کمی چرب کردم و اونم هی نگاه میکرد با گریه میگفت هنوز سولاخه بابا جون… خوب نشده چینگم…! خلاصه که الان نشسته توی اتاق برای دودولش مرثیه خوانی میکنه هی اشک میریزه هی به دودولِش نگاه میکنه و شانس اوردیم که لَباش به دودولِش نمیرسه والا هر از چند گاهی حتما یه بوسی هم میکرده چینگ سولاخش رو….!! تازه میترسم فردا توی مَهدِشون چینگش رو دربیاره به افسانه جون و سیما جون و شیما جون هم نشون بده تا ببینن که چه بلایی سرش اومده و احتمالا برای همدردی چینگش رو یه بوسی هم بکنن….!!