_جوش نَزِن حاج آقا جان بِره قَلبِت خوب نیست بُخُدا…!
_ واز مِگه جوش نَزن…واز مِگه جوش نَزن…اِ….! خُب نِگا….! نِگا…! نِه یَک دِنه بادُم هِندی مُندِه نِه پسته نِه مَغز بادُم…! او وامُنده صاحاب بچه کوچیکَش هم دَره واکِردُم نِه سِلامی نه عَلیکی اَزَم لای پام عین قِرقی جَست زَد تو….! اَزَم اَوَلی که اّمَدَن ای بِچِگه رَفت سر ظرف آجیل تا وَختی ماخاستَن بِرَن…! بی صاحاب مُنده کاش فقط مُخُورد…! هَم عین مُرغ پال پال مِکِرد تو ظرف آجیل تا چِشمِش مُخُورد به بادُم هِندی یا پسته یا مغز بادُم یکی مُخُورد یکی مِکِرد تو جیبش….! هَمی ظرف شَکُلاته خودُم پُر کِردُم ها….تا تو رَفتی چویی بیریزی مُویَم خیر سَرُم رَفتُم مُستِراب تا آمَدُم دیدُم هَم یَکدِنه شَکُلات توش نیست…! اِ….اِ…اِ…اِ….تُف…!خِجالَتَم خوب چیزیه بُخُدا ها…خِجالَتَم خوب چیزیه…!
_جوش نَزِن حاج آقا جان بِره قَلبِت خوب نیست بُخُدا…!
_ واز مگه جوش نَزن…! چَنتا پُرتغال تو هَمی دیس بود حاج خانُم…؟ خُب بگو دیگه…؟ هَشتا پرتغال…هَشتا…! حالا چَنتایه حاج خانم….!؟ هم بِلَدی بِگی جوش نَزن حاج آقا جان…جوش نَزن…! مِرتِکه بَس که پُرتغال خورد از دِماغاش داشت آب پرتغال درمیامَد…! مُو نِمدِنُم اینا از سال قَحط درآمِده بودَن….!
_ جوش نَزِن حاج آقا جان بِره قَلبِت خوب نیست بُخُدا…!
_ واز مِگه جوش نَزن…! واز مگه جوش نَزن…!آخ….از شِرنیا نِگفتُم بَرات… هِی شِرنی خوردَن….هِی شِرنی خوردَن..آه…آخ…آخ….آخ قَلبُم….آخ قَلبُم…!
_ خدا مَرگُم بِده….حاج آقا جان چیکار رَفتِن…حاج آقا….؟خدا مُوره مرگ بِده اِلهی…حاج آقا….اییییییییی……نِنه جان….حاج آقا وَخِز تُوربُخُدا…..حاج آقا جان…؟! اَلو…..اَلو….اورجانسِه اونجِه….بی یِن که بَدبَخت رَفتُم….!!
تلخ نوشته ها ( مسعود مشهدی ) 
FUNNY